W pewnych wypadkach dermatolog może zalecić taką terapię, np. w leczeniu łuszczycy, łupieżu lub w niektórych przypadkach trądziku. Przed podjęciem decyzji o odwiedzeniu solarium w celach leczenia schorzeń skórnych należy jednak bezwzględnie zasięgnąć opinii specjalisty.

Najlepiej lekarza dermatologa, który dzięki swojej wiedzy będzie mógł w poprawny sposób zdiagnozować dane schorzenie i stwierdzić czy promienie UV nie pogorszą sytuacji. Jeśli promieni UV będą mogły stanowić formę terapii to będzie on mógł również podpowiedzieć, jaka powinna być ich dawka, skład zawartych w nich promieni oraz częstotliwość wizyt. W leczeniu schorzeń skóry duża role odgrywają zarówno promienie UVA jak i UVB, dlatego też nie każda lampa użyta w solarium będzie się do tego nadawać.

Istniej również wiele przeciwwskazań związanych zarówno z genetycznymi uwarunkowaniami pacjentów jak i z chwilową ich kondycja jak i dietą. Jeśli zażywają oni na przykład leki sensybilizujące skórę na działanie UV to terapia UV nie będzie z pewnością bezpieczna i może doprowadzić do znacznego pogorszenia się stanu skóry. Jednym z przykładów schorzenia, którego nie powinno się leczyć światłoterapią UV jest opryszczka. Z jednej strony ze względu na to, że jest to przypadłość wirusowa z drugiej i po części może być wyzwalana właśnie poprzez kontakt skóry ze światłem słonecznym.